شبکه ملی
پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر

منظور از بیماری­های غیرواگیر یا NCD چیست؟

بیماری­های غیرواگیر (NCDها) به بیماری­هایی اطلاق می­شود که از یک فرد به فرد دیگر قابل انتقال نیست. بیماری­های غیرواگیر سالانه ۴۱ میلیون قربانی در سراسر جهان می­گیرد. این رقم ۷۱% کل آمار مرگ و میر شامل می­شود. مطالعات نشان می­دهد خطر بروز بیماری­های غیرواگیر در میان تمامی گروه­های سنی، منطقه­ای و ملی وجود دارد.

بیماری­های غیر واگیر شامل چه بیماری­هایی می­شود؟

•        بیماری­های قلبی عروقی
•        سرطان
•        بیماری­های تنفسی
•         دیابت
•        بیماری­های مغز و اعصاب

اصلاح چه رفتارهایی می­تواند به ما کمک تا به بیماری­های غیرواگیر مبتلا نشویم ؟

رفتارهای اصلاحی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری­های غیر واگیر تاثیر به سزایی دارد. تغییر در سبک زندگی ناسالم و کنار گذاشتن عادات ناسالم و پر خطر می­تواند در جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری­های غیرواگیر به ما کمک کند. رعایت موارد زیر می­توانند به ما در این مورد یاری رساند:

•       عدم مصرف دخانیات و مشروبات الکلی
•       تغذیه سالم عدم مصرف بیش اندازه از نمک و روغن در وعده­های غذایی
•       افزایش تحرک جسمانی و گنجاندن ورزش در برنامه روزانه به ویژه برای سالخوردگان و کودکان

ابتلا به بیماری­های غیر واگیر چه مخاطراتی را برای فرد و جامعه می­تواند به همراه داشته باشد؟

مطالعات نشان می­دهد با توجه به بالا بودن هزینه­های درمانی مرتبط به بیماری­های غیرواگیر افراد مبتلا وارد چرخه فقر شده و بهره­وری اجتماعی خود را به شدت از دست می­دهند. همچنین با وجود آن­که در سال­های گذشته این بیماری­ها افراد سالخورده و ثروتمند را مبتلا می­کرد اما امروزه جوان­ها همچنین طبقت اجتماعی آسیب­پذیر بیش از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری­ها هستند.  از این رو توجه فردی و اجتماعی به پیشگیری از عوامل ابتلا به بیماری­های غیر واگیر (NCDها) اهمیت فراوانی دارد.

چه گروه­هایی می­توانند در جهت کنترل و پیشگیری از بیماری­های غیرواگیر به جوامع کمک کنند؟

از سال ۲۰۱۰  بیماری­های غیر واگیر مورد توجه مسئولین در سطح بین المللی قرار گرفت. برای مثال می­توان به بیانیه سیاسی سازمان ملل در خصوص مراقبت و پیشگیری از بیماری­های غیرواگیر در سال ۲۰۱۱  و یا برنامه جهانی سازمان بهداشت ۲۰۱۳- ۲۰۲۰ اشاره کرد.  این برنامه­ها دولت­ها را ملزم به انجام فعالیت­های مختلف در خصوص مقابله و پیشگیری از بیماری­های غیرواگیر می­کنند. علاوه بر دولت­ها و نهادهای بین المللی، جوامع مدنی و تشکل­های غیر دولتی نیز می­توانند در این خصوص تاثیر به سزایی داشته باشند. آن­ها به عنوان انعکاس­دهنده صدای افراد مبتلا می­توانند دولت­ها را در تصمیم­سازی، برنامه ریزی و  ارائه خدمات مناسب به جوامع هدف کمک کنند.  همکاری مشترک دولت­ها، نهادهای بین المللی و تشکل­های غیر دولتی می­تواند مسیر روشنی را در جهت مقابله با بیماری­های غیر واگیر برای ما ترسیم کند.