هر سال بر شمار افرادی که بر اثر مصرف مواد غذایی ناسالم به بیماری های غیر واگیر مبتلا شده و جان خود را از دست می دهند افزوده می شود. این موضوع سیاستگذارن و فعالان حوزه سلامت را به فکر اتخاذ تدابیر لازم جهت پیشگیری از این بیماری ها انداخته است. یکی از این سیاست […]
هر سال بر شمار افرادی که بر اثر مصرف مواد غذایی ناسالم به بیماری های غیر واگیر مبتلا شده و جان خود را از دست می دهند افزوده می شود. این موضوع سیاستگذارن و فعالان حوزه سلامت را به فکر اتخاذ تدابیر لازم جهت پیشگیری از این بیماری ها انداخته است. یکی از این سیاست های پیشگیرانه اخذ مالیات بر مواد غذایی ناسالم است.
با توجه به اینکه آمار ابتلا به چاقی و دیابت در بالاترین سطح خود قرار گرفته است، بسیاری از متخصصین سلامت بر این باورند که برای مصرف مواد غذایی ناسالمی مثل نوشابه، شیرینی، تنقلات و فست فودها می توان مالیات اضافه در نظر گرفته شود. کشورهایی مثل دانمارک، لهستان، فرانسه و مکزیک چنین اقداماتی را در برنامه های خود در نظر گرفته اند. همچنین در سطح رسانه ها و شخصیت های تاثیر گذار نیز پویش های متعددی برای تشویق دولت ها برای گرفتن مالیات بر مصرف مواد خوراکی ناسالم در حال انجام است.
اخذ مالیات از مواد غذایی ناسالم
در این حوزه مطالعات مطالعات گسترده ای در حال انجام است. این مطالعات مواد غذایی فراوانی را در گروه هدف این مالیات ها تعریف می کند. برخی از این مواد غذایی شامل مواد غذایی چرب، چربی های اشباع شده، شیرینی های مصنوعی و کافئین می شوند. با این حال، به نظر می رسد شکر هدف منطقی برای این مالیات ها می تواند باشد.
برای مثال مطالعه ای که در کشور استرالیا انجام شده است نشان می دهد این کشور در سال ۲۰۱۰ توانسته است از راه جذب درآمدهای مالیاتی حاصل از مصرف محصولات غذایی ناسالم و همچنین اتخاذ یارانه برای میوه و سبزیجات مبلغ ۲.۳ میلیارد دلار از بودجه ای که صرف مراقبت های درمانی می شده است را حفظ کند. بیشترین تاثیر این مالیات ها مربوط به مالیات شکر بوده است که از ۲۷۰۰۰۰ مورد معلولیت و ناتوانی در سال جلوگیری کرده است.
استفاده از شکر در خوراکی ها و مواد نوشیدنی می تواند ابتلا به دیابت، چاقی و بیماری های غیر واگیر دیگر را به دنبال خواهد داشت. با افزایش قیمت کالاهای حاوی شکر، مصرف این مواد غذایی کاهش پیدا کرده و از این طریق سلامت شهروندان ارتقاء خواهد یافت. چنانچه مالیات بر کالاهای ناسالم به همراه یارانه برای مصرف مواد غذایی سالم مثل میوه و سبزیجات همراه باشد براساس نتایج تحقیقات، هزینه های درمانی کاهش میابد و زندگی سالم تر و طولانی تر مردم تضمین خواهد شد. همان طور که در پژوهش استرالیا نشان داده شد کاهش مصرف شکر با کم شدن هزینه های درمانی رابطه مستقیمی دارد. دولت ها با این سیاست گذاری می توانند به جای نگهداری از بیماران، درآمد حاصل از این موضوع را در بخش خدمات اجتماعی و در جهت تقویت استانداردهای زندگی عمومی به کار گیرند.
منابع: Science daily , tax policy center
ما رویای فردایی را به تصویر کشیده ایم که درآن مردمان سرزمینمان؛ در مقابله با بیماریهای غیر واگیر، آگاه و توانمند، مسئول و پیشگام هستند، و در سایه توانی که فارغ از رنجوری ناشی از بیماریهای غیر واگیر ایجاد شده است، برای رفاه و آبادانی و توسعه ایران عزیزمان تلاش می نمایند.
اطلاعات بیشتربیماری های غیر واگیر گروهی از بیماری ها است که در آن عامل بیولوژیک در انتقال بیماری وجود ندارد و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. این بیماری ها سالانه ۴۱ ملیون قربانی در سراسر جهان میگیرد. ۷۱ % از مرگ و میر جهانی به دلیل ابتلا به بیماری های غیر واگیر است.
اطلاعات بیشتربیماریهای غیرواگیر، عامل بروز ۷۶ درصد مرگ و میر در ایران است که در رأس آنها سکته‌های قلبی و عروقی با ۴۴ درصد، اولین عامل مرگ در ایران است.
اطلاعات بیشتر
