به مناسبت ۱۹ آذر (۱۰ دسامبر) ائتلاف جهانی پیشگیری از بیماری های غیر واگیر با ارسالی مطلبی بر روی پایگاه اینترنتی خود به تشریح جایگاه موضوع سلامت به ویژه بیماری های غیر واگیر در مباحث مربوط به حقوق بشر پرداخته است. امروزه موضوع حقوق بشر به چشم اندازی روشن در موضوع بیماری های غیر […]
به مناسبت ۱۹ آذر (۱۰ دسامبر) ائتلاف جهانی پیشگیری از بیماری های غیر واگیر با ارسالی مطلبی بر روی پایگاه اینترنتی خود به تشریح جایگاه موضوع سلامت به ویژه بیماری های غیر واگیر در مباحث مربوط به حقوق بشر پرداخته است.
امروزه موضوع حقوق بشر به چشم اندازی روشن در موضوع بیماری های غیر واگیر تبدیل شده است. همه ما حق داریم به بهداشت، خدمات سلامت و توانبخشی با هزینه منطقی دسترسی داشته باشیم. توجه به این حقوق و زمینه سازی برای اجرایی سازی آن ها در بین تمامی افراد جامعه از وظایف اصلی نهادهای رسمی در سراسر جهان به شمار می آید. با این حال چرا بین حقوق شهروندان و آنچه در عمل پیرامون پیشگیری، درمان و کنترل بیماری های غیر واگیر انجام می شود همخوانی وجود ندارد؟
حقوق بشر، حرف های کلی و شعارهای مبهم نیست. حقوق بشر مجموعه ای از قوانین به شمار می آید که به موجب آن با تضمین عدالت اجتماعی به خصوص در بحث سلامت، می بایست تدابیری اندیشه شود تا از فرد در معرض خطر ابتلا یا فرد مبتلا به بیماری های غیر واگیر مراقبت های لازم به عمل آورده شود.
از آنجا که دولت ها معاهده های بین المللی را می پذیرند پس ملزم هستند تا بالاترین استانداردهای سلامت جسمی و ذهنی را برای شهروندان خود فراهم کنند. پیشگیری و کنترل بیماری های غیر واگیر نیازمند آن است که مسئولین، سیاستگذاری های شفاف و فوری در این خصوص وضع نمایند. با توجه به اینکه قوانین حقوق بشری تعهدی الزام آور برای دولت ها بوده و کوتاهی از این موارد نقض تعهدات آن ها به شمار می آید، از این رو آن ها می بایست در زمینه کنترل، پیشگیری و درمان کلیه بیماری ها از جلمه بیماری های غیر واگیر از راه تسهیل دسترسی به امکانات درمانی و بهداشتی برای همگان اقدام نمایند.
نقض حقوق بشر در بخش سلامت زندگی اقشار مختلف مردم را به خطر انداخته است.
متاسفانه عدم توجه دولت ها به حقوق شهروندان در بخش سلامت شرایط نگران کننده ای را به وجود آورده است. براساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، بیماری های غیر واگیر سالانه جان ۴۱ میلیون نفر را در سراسر جهان می گیرد. با وجود تاکید نهادهای مسئول در حوزه بیماری های غیر واگیر،حقوق صریح شهروندان در این حوزه نادیده گرفته می شود. علیرغم آنکه قوانین فعلی چند دهه قبل به تصویب رسیده است اما همچنان اجرای آن ها اصلی مهم در حوزه سلامت به حساب می آید.
زمان آن رسیده است که تاثیر اجرای این قوانین در ارتقای سطح زندگی شهروندان به خصوص در حوزه سلامت و بیماری های غیر واگیر به طور شفاف مشاهده شود.
در اینجا برخی از مفاد قانونی حقوق بشری که به طور صریح به موضوع سلامت می پردازند را مرور می کنیم:
ماده ۱۱ – حق دسترسی به غذای کافی و مناسب. پیمان نامه المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
ماده ۱۲- حق دسترسی و استفاده از امکانات سلامت و بهداشت با بالاترین استانداردهای موجود- پیمان نامه المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
ماده ۱۷ – حق دسترسی به اطلاعات و اجناسی که به ما در ارتقای سطح رفاه، سلامت جسمانی و ذهنی کمک می کنند- کنوانسیون حقوق کودک
ماده ۳۹- حق دسترسی به امکانات درمانی و بهداشتی با بالاترین استانداردهای موجود در مواقع بیماری- کنوانسیون حقوق کودک
ماده ۸ – زندگی آزاد برای افراد توانیاب به دور از قضاوت ها، کلیشه و اقدامات زیانبار – کنواسیون حقوق معلولین
ما رویای فردایی را به تصویر کشیده ایم که درآن مردمان سرزمینمان؛ در مقابله با بیماریهای غیر واگیر، آگاه و توانمند، مسئول و پیشگام هستند، و در سایه توانی که فارغ از رنجوری ناشی از بیماریهای غیر واگیر ایجاد شده است، برای رفاه و آبادانی و توسعه ایران عزیزمان تلاش می نمایند.
اطلاعات بیشتربیماری های غیر واگیر گروهی از بیماری ها است که در آن عامل بیولوژیک در انتقال بیماری وجود ندارد و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. این بیماری ها سالانه ۴۱ ملیون قربانی در سراسر جهان میگیرد. ۷۱ % از مرگ و میر جهانی به دلیل ابتلا به بیماری های غیر واگیر است.
اطلاعات بیشتربیماریهای غیرواگیر، عامل بروز ۷۶ درصد مرگ و میر در ایران است که در رأس آنها سکتههای قلبی و عروقی با ۴۴ درصد، اولین عامل مرگ در ایران است.
اطلاعات بیشتر